Πριν ακόμα ο άνθρωπος αρχίσει να βρίσκει έτοιμη την τροφή που χρειαζόταν για να επιβιώσει,έπρεπε πολλές φορές να την “κυνηγήσει”.Οι πρωτόγονοι πρόγονοί μας διατηρούνταν σε εξαιρετική φυσική και σωματική κατάσταση γιατί η άσκηση ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους,αφού έπρεπε να πιάσουν με τα ίδια τους τα χέρια την κινούμενη “ζωντανή” πρωτείνη που θα γινόταν το “γεύμα της ημέρας”.Αυτό ήταν σίγουρα κάτι που διατηρούσε το μεταβολισμό τους σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα.Αλλά δεν ήταν και η μοναδική αιτία. Η άλλη αιτία ήταν το στρες.
Και φυσικά θα αναρρωτηθείτε;Είχαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας στρες;Και αν είχαν,πως αυτό βοηθούσε το μεταβολισμό;
To στρες,όταν είναι έντονο αλλά παροδικό,όπως όταν ο “κυνηγός” ετοιμάζεται να επιτεθεί στο “θήραμά” του,οδηγεί στην έκκριση ορισμένων ορμονών,όπως η αδρεναλίνη που επιταχύνουν σε μεγάλο βαθμό το μεταβολισμό.Όταν βιαζόμαστε να προλάβουμε ένα ραντεβού,όταν αγχωνόμαστε για τα αποτελέσματα κάποιων εξετάσεων,όταν στεναχωριόμαστε με κάποιο πρόβλημα υγείας,δικό μας ή άλλου,τότε ο μεταβολισμός μας αυξάνεται.Όταν όμως το στρες τείνει να γίνει μία μονιμη,παθολογική κατάσταση,τότε τα αποτελέσματα είναι ακριβώς αντίθετα.Τότε εκκρίνεται σε μεγάλο βαθμό μια άλλη -“κακή”- ορμόνη,η κορτιζόλη,η οποία μειώνει το μεταβολισμό.Η κορτιζόλη παράγεται στα επινεφρίδια και καθε φορά που ο οργανισμός μας ταλαιπωρείται από μια διαρκή στρεσογόνα κατάσταση όπως φόβος,πανικός,κούραση και παρατεταμένη αυπνία,εισβάλλει σε μεγάλη ποσότητα στο αίμα.Εκεί, λειτουργεί ανταγωνίστικα με την “καλή” ινσουλίνη,η οποία είναι υπεύθυνη για τη σταθεροποίηση του σακχάρου,και προκαλεi ινσουλινοαντίσταση,προωθώντας έτσι τη δημιουργία “τοξικού” λίπους,κυρίως στην κοιλιακή χώρα,επιβραδύνοντας έτσι το μεταβολισμό.Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σε περιπτώσεις ατόμων που κάνουν καθιστική ζωή,σε όσους καταναλώνουν τεράστια γεύματα ή εναλλάσσουν περιόδους πολυφαγίας με περιόδους ασιτίας.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο στις μέρες μας να αποβάλλουμε το στρες,όσο κακό και αν κάνει αυτό,όχι μόνο στο μεταβολισμό αλλά και στην υγεία και ευεξία μας γενικότερα.Σίγουρα όμως αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε να το μειώσουμε,να το περιορίσουμε τουλάχιστον σε τέτοιο βαθμό που να είναι μόνο δημιουργικό…