Αναιμία

Αναιμία
4 Δεκ 2022
Στάδιο
Χαρακτηριστικά
Αιμοσφαιρίνη (g/100 mL)
Φερριτίνη (ng/mL)
Κορεσμός τρανσφερρίνης (%)
Φυσιολογικά επίπεδα σιδήρου
Οι τιμές των διαγνωστικών κριτηρίων εντός φυσιολογικών ορίων. Φυσιο- λογική μορφή των ερυθροκυττάρων
>12.0 (Γ)
> 16.0 (A)
> 30 (Γ) > 110 (A)
20-40 (Α,Γ)
Έλλειψη σιδήρου
Χαμηλά επίπεδα φερριτίνη ορού, χα- μηλή συγκέντρωση σιδήρου στον ορό και χαμηλά επίπεδα τραν- σφερρίνης. Μειωμένα επίπεδα κορεσμού της τρανσφερρίνης. Φυσιολογικές τιμές αιμοσφαιρίνης
>12.0 (Γ)
> 16.0 (A)
<30 (Α,Γ)
<12 (Α,Γ)
<16 (Α,Γ)
Σιδηροπενική αναιμία
Χαμηλές τιμές αιμοσφαιρίνης, αλ- λαγές στη μορφή των ερυθροκυτ- τάρων (μικρά και υπόχρωμα), χα- μηλός αιματοκρίτης, χαμηλή συ- γκέντρωση σιδήρου στον ορό, μειωμένα επίπεδα κορεσμού της τρανσφερρίνης
<12.0 (T) <14.0 (A)
< 10 (Α,Γ)
<16 (A,T)

Παράγοντες υψηλού κινδύνου για την εξάντληση του σωματικού σιδήρου ή την εκδήλωση ανεπάρκειας στους αθλητές

(πηγή Burke, υπό δημοσίευση)

Παράγοντες κινδύνου αυξημένων απαιτήσεων σιδήρου
Ταχεία φάση ανάπτυξης στους εφήβους
Εγκυμοσύνη (παρούσα, ή κατά τον τελευταίο χρόνο)

Παράγοντες κινδύνου αυξημένων απωλειών σιδήρου ή δυσαπορρόφησης

  • Απότομη αύξηση του όγκου της προπόνησης, ιδιαίτερα όταν αφορά τρέξιμο σε σκληρή επιφάνεια
  • Προβλήματα γαστρεντερικής δυσαπορρόφησης (π.χ. νόσος Crohn, ελκώδης κολίτιδα, παρασιτική λοίμωξη)
  • Γαστρεντερική αιμορραγία λόγω χρόνιας χρήσης κάποιων αντιφλεγμονωδών φαρμάκων ή της παρουσίας ελκών
  • Μεγάλη απώλεια αίματος κατά την έμμηνη ρύση
  • Μεγάλες απώλειες αίματος, όπως συχνά μάτωμα της μύτης, πρόσφατη εγχείρηση, τραυματισμοί
  • Συχνή αιμοδοσία

Παράγοντες κινδύνου ανεπαρκούς πρόσληψης σιδήρου υψηλής βιοδιαθεσιμότητας

  • Χρόνια χαμηλή ενεργειακή πρόσληψη (<8400 κι ή 2000 θερμίδες)
  • Χορτοφαγική δίαιτα –ιδιαίτερα στην περίπτωση μιας κακοσχεδιασμένης δίαιτας η οποία δεν περιλαμβάνει ένναλλακτικές πηγές σιδήρου (π.χ. όσπρια και ξηροί καρποί)
  • Ιδιόμορφες ή διαταραγμένες διαπητικές συνήθειες
  • Μειωμένη ποικιλία τροφίμων στη δίαιτα, όχι κατάλληλος συνδυασμός τροφίμων σε ένα γεύμα (ιδιαίτερα φρούτων και Μαχανικών που περιέχουν βιταμίνη C)
  • Μεγάλη κατανάλωση έτοιμων τροφίμων και προϊόντων για αθλητές χαμηλής περιεκτικότητας σε μικρο-θρέ πτικά συστατικά (π.χ. προϊόντα σε μορφή σκόνης, ζεπέ ή στερεής μορφής, υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες )
  • Δίαιτα πολύ υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες και φυτικές ίνες και ανεπαρκείς ποσότητες κρέατος, ψαριών και κοτόπουλου
  • Δίαιτα με «φυσικά» τρόφιμα: έλλειψη κατανάλωσης τροφίμων εμπλουτισμένων σε σίδηρο, όπως δημητριακά πρωινού και ψωμί, που κυκλοφορούν ευρέως

Αφήστε ένα σχόλιο